دستگاه نگهداري بتن در چرخه همزمان كربناسيون و انتشار يون كلريد، در زمينه در زمينه انجام عمليات عمراني در شاخه دوام بتن قرار مي گيرد. در شرايط واقعي، بتن دائما در معرض كربناسيون و نفوذ يون كلريد به طور همزمان است، اين در حاليست كه تا كنون در بررسي هاي آزمايشگاهي عوامل مخرب كربناسيون و نفوذ يون كلريد ، به طور جداگانه انجام مي شده و نتايج واقعي بدست نمي آمده است. زيرا در حالت طبيعي و در محيط هايي كه بتن ريزي انجام مي شود، گاز CO2 و نيز يون هاي مضر كلريد وجود دارد. هدف استفاده از اين دستگاه آن است كه با بكارگيري آن در محيط هاي آزمايشگاهي، نگهداري نمونه هاي بتني در شرايطي انجام گيرد كه بتواند به طور همزمان تحت كربناسيون(نفوذ و تاثير گازهاي موجود در هوا) و نيز نفوذ يون كلريد(نفوذ و تاثير گازهاي موجود در نمك و آب) قرار گرفته و نتايج آزمايش هاي صورت گرفته بر روي بتن به واقعيت نزديك تر شود. در كارخانه ها و كارگاه هاي بتن سازي مخصوصا در پل سازي و بندرسازي، مي توان از اين دستگاه كه قابل حمل و سبك است استفاده نمود تا از نتايج آزمايشات اطمينان كامل حاصل كرد.

تراورس ميخ دار نوعي از تراورس مسلح شده با ميخ است كه در خطوط بالاستي به كار مي رود و لذا كاربرد آن در زمينه مهندسي راه آهن، گرايش خطوط ريلي مي باشد. ضعف مقاومت جانبي در خطوط ريلي، به ويژه در محل قوس ها منشأ مشكلات عديده اي از جمله كمانش و فرار خط مي باشد. به منظور افزايش مقاومت جانبي خطوط ريلي و تثبيت خطوط مشكل دار، تراورس ميخ دار ابداع، طراحي و توليد گرديد. اين اختراع مبتني بر استفاده از شمع هاي فلزي با قطر كوچك (ريز شمع كوبشي) در تراورس هاي بتني B70 به منظور پايدارسازي هندسه خطوط ريلي و همچنين افزايش مقاومت جانبي آن است؛ كه شامل دو بخش اصلي تراورس و ميخ فولادي مي باشد. در بخش اول با انجام تغييرات در تراورس بتني B70 دو سوراخ به قطر 4 سانتيمتر در فاصله 40 سانتيمتر از مركز تراورس در طرفين تعبيه مي گردد. بخش دوم شامل دو ميخ فولادي نوك تيز به قطر 4 سانتيمتر و طول 1/5 متر مي باشد. ميخ ها از داخل سوراخ هاي ايجاد شده با عبور از لايه بالاست به داخل بستر ريلي كوبيده مي شوند. با توجه به اندركنش ميخ فولادي و بستر خطوط ريلي، اين دو ميخ در برابر بارهاي جانبي منشأ ايجاد مقاومت خواهند بود. طبق آزمايشات ميداني انجام شده استفاده از اين نوع تراورس در خطوط ريلي مقاومت جانبي را تا حدود 3/5 برابر افزايش داده است.

در اين تحقيق ابتدا با انجام آزمايش هاي متعدد تعداد مشخصي تصوير از نمونه هاي بالاست تهيه شده است. در اين آزمايش ها بالاست با شرايط كنترل شده رطوبت و درصد كثيفي مشخص و با توجه به استانداردهاي خط راه آهن ايران و در محيط آزمايشگاهي تهيه شده است. نمونه ها در محفظه بالاست ساخته و از آ«ها توسط GPR نمونه برداري شده است. در اين تحقيق دو حالت از خرابي در سازه بالاست مورد بررسي قرار گرفته است. كثيفي بالادست ناشي از نفوذ رس و خرد شدن بالاست و نفوذ و تجمع آب در آن. در هم آميختگي بالاست و زير بالاست (در خط هاي كشورهاي ديگر) و يا بستر (در ايران). با توجه به محدوديت دستگاه GPR كه در اختيار بود GPR 250 مگا هرتز كثيفي بالاست و تجمع آب در سازه بالاست مورد آزمايش قرار گرفت. تصاوير گرفته شده از نمونه ها با كثيفي مشخص توسط نرم افزار MATLAB آناليز و تحليل گشته است. روش هاي متعددي براي تحليل تصاوير در اين پروژه پيشنهاد شده و به علت محدوديت در امكانات در دسترس، تعدادي از روش ها كه قابليت تحليل با اين نوع از دستگاه را داشته روي تصاوير گرفته شده در آزمايشگاه پياده سازي گشته است. روش هاي ديگر نيز توسط نرم افزار (مدل سازي شده در MATLAB) و با تصاوير گرفته شده از منابع خارجي تحليل و خروجي آن نيز در ير آورده شده است كه در آن مرزهاي بالاست و زير بالاست و بستر و اختلاط آنها نيز با روش هاي پردازش تصوير مشخص شده است. در انتها با ايجاد نرم افزاري در محيط MATLAB مي توانيم داده هاي GPR را تحليل كنيم و نقش بزرگي را با اينكار در تعمير و نگهداري راه آهن در كشورمان براي اولين بار ايفا كنيم.

مشكل خوردگي تراورس و در پي آن ترك خوردن و از بين رفتن آن مي تواند با استفاده از الياف پليمري پلي پروپيلن در ساخت تراورس بتني تا حد زيادي برطرف گردد. بالا بردن مقاومت در برابر خوردگي آزماتورهاي پيش تنيدگي و افزايش عمر تراورس و علاوه بر آن كنترل و كاهش ترك هاي سطحي از عمده مزاياي اين طرح استت علاوه بر آن با كنترل و كاهش ترك هاي سطحي از نفوذ مواد مضر نيز جلوگيري شده است. طرح اختلاط بدين شرح است: 1- سيمان : 450kg 2- نسبت آن به سيمان 0/32 3- سنگدانه بادامي: 355/48kg 4- سنگدانه نخودي: 622/66kg 5- ماسه 790/45kg 6- مقدار آب 172/41kg 7- مقدار فيبر پلي پروپيلن (در قطع 18mm) =و 0/7kg/m3 با استفاده از الياف پليمري پلي پروپيلن ميزان مقاومت در برابر خوردگي بالاتر رفته است. پس هزينه هاي تعمير و نگهداري در راه آهن نيز كاهش مي يابد. ضمن آنكه ترك هاي سطحي كنترل شده و از نفوذ مواد مضر جلوگيري به عمل مي آيد. بهتر است از تراورس اليافي در مناطق جنوبي كشورمان كه خرابي ناشي از خوردگي بالاست استفاده گردد.